Op een zonnige zaterdagmiddag treft een groep GroenLinks-leden en -sympathisanten elkaar bij het haventje van Wierhuizen, even buiten Pieterburen. Geert Bos, boer in Usquert en voorzitter van Wierde en Dijk, vertelt ons over de activiteiten van deze al 25 jaar bestaande vereniging voor agrarisch natuur- en landschapsbeheer in Noord-Groningen. Wierde en Dijk is opgericht door boeren en burgers die 25 jaar geleden al vonden dat het anders moest en die graag de dialoog met alle bewoners open wilde houden. Dat lijkt in 2023 actueler dan ooit. De projecten van Wierde en Dijk gaan van het natuurvriendelijk beheren van riet in slootkanten tot de bouw van nieuwe schuren met respect voor het landschap en de historie. Geert ploegt zelf zijn land niet meer, maar freest een laagje om de bodem minder te verstoren. Dat betekent ook weer meer meebewegen met het weer en daarom moet hij terug naar zijn boerderij om de droge middag goed te kunnen benutten.
Geen nood want Hendrik Jan Sierhuis neemt het over als uitstekende gids op de bijzondere wandeling. Eerst nemen we een kijkje in zijn tuin. Hendrik Jan is deelnemer aan Mooi heem, het ervenproject van Wierde en Dijk om de biodiversiteit te bevorderen. Dat betekende van Hendrik Jan dat de coniferen eruit gingen en dat allerlei inheemse bomen en struiken ervoor in de plaats kwamen. Er staat o.a. een lindeboom, een meidoornheg. Dichtbij het huis is er ruimte voor meer aangelegde borders, verder weg mag de tuin overgaan in het landschap met meer spontaan opkomende bloemen en natuurlijke gras- en bloemenweitjes. Je hebt wat geduld nodig, maar Hendrik Jan is enthousiast over het persoonlijke advies, de interessante excursies en gereduceerde prijzen voor bomen.
We wandelen verder langs de akkers en over oude binnendijken. In de verte ligt de hogere Waddendijk, in de velden naast ons worden drie hazen en een ree gespot. Ondertussen vertelt Hendrik Jan ons over de Kerstvloed van 1717 die Wierhuizen reduceerde van een echt dorp met kerk tot een gehucht. De sporen in het landschap zijn nog aanwezig. Er waait wel een straf windje, maar wandelaars kunnen hier schuilen in een houten bankhuisje dat je van de wind af kunt draaien. De ereprijs en het fluitekruid bloeit overal. Langs het oude kerkenpad zien we een mooi voorbeeld van een Groninger slingertuin met imposante rode beuk, een statussymbool die hoort bij een boer met flink wat land. In dit geval is het de biologische boer Havenga van Landgoud. Helaas is hij niet thuis vandaag om ons te ontvangen, maar buurman Bonne Poelma wel.
Bonne is een jonge boer (24 jaar) die druk bezig is om de boerderij van zijn ouders en oom de overschakeling naar biologisch bedrijf te laten maken. Dat blijkt een hele puzzel, maar Bonne denkt dat het in zijn geval kan. De familie Poelma heeft 75 hectare grond, niet veel voor de reguliere akkerbouw, maar groot voor biologische akkerbouw. Zijn moeder vult Bonnes verhaal aan en samen geven ze ons goed inzicht in de dilemma's waar de akkerbouwers in de omgeving voor staan. Is het goed verdienen aan de export van pootaardappelen over de hele wereld, de boel verkopen en in Slowakije een groter bedrijf beginnen of investeren in robots om heel precies te schoffelen zodat je geen gif meer nodig hebt om goede opbrengsten te halen? De keuzes die je maakt hangen van veel factoren af.
Geïnspireerd en geïnformeerd verlaten we het erf. Bonne moet het biologische uienveld nog verder machinaal schoffelen, want het moet er wel perfect bij liggen. “Ik wil niet dat er iemand langskomt en zegt, zie je wel, het kan niet biologisch!” Even later zijn we terug bij het haventje. Het was een prachtige middag in goed gezelschap!
Inspiratiegroep GroenLinks Het Hogeland